Gisteren, op zondag, de training verzorgd voor 2 nieuwe scholen in ons project, Ngara en Matinkhula.
De leerkrachten waren erg tevreden over de training op zich en met name over de vele practische oefeningen. Helaas was er ook gemopper over het feit dat ze geen geld kregen maar in plaats daarvan een echte lunch. Ook werd er reisgeld verwacht, wat raar is, want waarom zouden we reisgeld betalen aan mensen die naar hun werk gaan (en vaak zelfs naast hun school wonen). Dus alleen het team van de andere school werd betaald, maar zelfs die waren ontevreden over het bedrag dat ze kregen.
Vandaag trainde ik twee andere teams en het geklaag begon al vrij snel na het begin van de training.
De head teachers bleken niets verteld te hebben over de lunch, die de leerkrachten zouden krijgen. Dus bijna alle aanwezigen gingen er van uit dat ze een 'lunch allowance' (= cash) zouden krijgen, wat dus niet ging gebeuren, aangezien ik lunches besteld had in een vlakbij de school gelegen restaurant.
Vervelend daarnaast was dat er volgens de head teachers 33 deelnemers zouden zijn, terwijl er maar 23 waren. Vreemd genoeg werden er wel extra snacks e.d. gepakt alsof iedereen aanwezig was.
De training op zich verliep wederom goed, maar het gezeur en geklaag eromheen maakte dit voor mij de slechtst verlopen training tot dusver.
Gisteren overigens nog een ander probleem moeten tackelen: de kabel van mijn gas handle brak af toen ik terug naar mijn lodge wilde rijden. Gelukkig was ik midden in Karonga toen dit gebeurde en niet in een geisoleerd gebied. Door het aanspreken van enkele bandenplakkers kon ik snel regelen dat er een Motorbike mechanic kwam om uit te zoeken wat het probleem was. De kabel zelf moest natuurlijk ergens anders gehaald worden en gelukkig wist hij iemand die bereid was zijn shop hiervoor te openen in de avond (in het donker, want er was geen electriciteit).
Het duurde lang, maar na ruim tweeenhalf uur kon ik mijn reis naar mijn lodge voortzetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten